Sinds kort heb ik een grote pianomat. Dit is een kunststofmat met een afbeelding van pianotoetsen. Er komt zelfs geluid uit iedere toets en de toetsen zijn met de voeten bespeelbaar. Omdat ik nogal wat jonge kinderen op les heb, heb ik de mat altijd binnen handbereik in mijn praktijk of als ik bij leerlingen thuis ga lesgeven.
Zo ook deze keer als ik les geef aan een stoere jongen van 8 jaar. De vrolijke, goedlachse jongen kan met groot plezier zijn stukjes spelen, maar vandaag dwarrelen de noten alle kanten op en de toetsen zijn ook niet meer te vinden. Zijn vrolijke snoet betrekt en ook met mijn hulp komt hij er niet meer uit. Dus stel ik voor om een toonladder te gaan springen. We stappen een paar keer de toonladder omhoog op de mat en dat lukt prima, maar de terugweg is wat lastiger. Na een aantal keer voor- en nadoen lukt dit ook en ik daag hem uit om zo snel mogelijk over de toetsen te lopen en de notennamen erbij te noemen. Sneller, steeds sneller, dat alles gaat natuurlijk gepaard met veel gelach.
Als we daarna ook nog samen het liedje op de mat springen en hij dit tenslotte ook zonder problemen op de piano speelt, is zijn droge commentaar: “Zo, nou heeft die ook geleerd wat ie moet doen!”
Marjorie Breekveld/Marmuzi-pianolessen
Reactie plaatsen
Reacties